บทที่ 82 ตอนที่ 82

น้ำหวานดิ้นรนจนหลุด ก่อนจะตวัดมือตบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายอย่างแรง ศิวานนท์หันไปตามแรงนั้น ก่อนจะหันกลับมาพร้อม ๆ กับยกมือขึ้นกุมแก้มไว้ น้ำหวานหน้าซีดเผือด หายมึนเป็นปลิดทิ้ง

“พี่ศิวา หวาน... หวานขอ...โทษ!...”

ไม่มีคำตอบใดจากเขา มีแต่แรงโทสะที่ก่อตัวขึ้นอย่างมหาศาล ชายหนุ่มกระชากประตูห้องให้เปิดออ...